De theeblaadjes worden na de pluk uitgespreid en deels drooggeblazen. Hierbij verdwijnt een derde van de vochtigheid en verslappen de blaadjes. Vervolgens worden de blaadjes gerold zodat de celwanden breken zodat fermentatie kan plaatsvinden. Opnieuw worden de blaadjes uitgespreid en wordt met behulp van hoge luchtvochtigheid verdere fermentatie bevorderd. De zwarte thee krijgt zo zijn donker koperen kleur en gedistingeerde smaak.

​

A thing of beauty...